تناقضات رفتاری آشکار ناتو در حمایت مستتر از گروهک منافقین
پیمان ناتو پس از پایان جنگ سرد؛ موارد و وظایف جدیدی را در زمره دستورالعمل های کار خود تعریف کرده که از جمله آنها می توان به مبارزه با تروریسم فرا ملیتی اشاره نمود. اما عملکردی که ناتو از سه دهه قبل تاکنون از خود به نمایش گذاشته است؛ عمدتا بر خلاف این دستور العمل می باشد. نمونه آشکار و بارز آن؛ نحوه مواجهه ناتو با گروهک مطرود سازمان مجاهدین خلق می باشد.
نمونه آشکار و بارز آن؛ نحوه مواجهه ناتو با گروهک مطرود سازمان مجاهدین خلق می باشد. با توجه به اینکه سازمان ناتو تا حد بسیار زیادی بنا به دلایل حقوقی و مالی؛ به دولت آمریکا وابستگی دارد؛ علی رغم اینکه طی سالهای 2003 تا 2013؛ در عراق حضور مستقیم نظامی و فیزیکی داشت؛ اما دارای کمترین برخورد و مقابله ای با گروهک مجاهدین خلق نبود. از سوی دیگر پس از اخراج بقایای این گروهک از عراق؛ سازمان تروریستی مورد نظر با کارگزاری دولت آمریکا به آلبانی وارد شده و در کمپ تیرانا مستقر گردید.
نکته جالب ماجرا اینجاست که آلبانی از سال 2009 میلادی؛ به عضویت ناتو در آمده است. چنانکه پیشتر اشاره شد؛ ناتو مبارزه با تروریسم فرا ملیتی را در دستور العمل های کاری خویش احصا نموده است. یعنی به طور طبیعی گروهک مجاهدین خلق باید در زمره اهداف مورد تعقیب این سازمان باشد. اما نه تنها ناتو هیچ اقدامی در مورد برخورد و مقابله با این گروهک تروریستی انجام نمی دهد؛ بلکه به دلیل اینکه آلبانی عضو ناتو است و ذیل ماده 5 منشور ناتو (تز دفاع دسته جمعی) می باشد؛ به طور اتوماتیک وارد؛ از پوشش چتر حفاظتی این اتحادیه بهره مند است.
پ . ن: ماده 5 منشور ناتو اشعار بر این نکته دارد که حمله به هر یک از اعضای ناتو؛ به مثابه حمله به تمامی اعضاست و موجب اقدام مقابله جمعی ناتو می باشد.
