سوئد و فنلاند از بهار گذشته و به دنبال جنگ روسیه و اکراین، خواستار پیوستن به پیمان نظامی ناتو شده اند. این دو کشور برای پیوستن به ناتو، به رای تمامی ۳۰ عضو این نهاد نظامی از جمله ترکیه نیاز دارند. در حال حاضر همه اعضا به جز ترکیه و مجارستان موافقت خود را اعلام کرده اند.
اما ترکیه که این دو کشور را به عنوان پناهگاه و حامی کردها، بویژه سازمان های کرد سوریه می داند، از این مسئله به عنوان ابزاری برای کاستن از حمایت های بین المللی از کردهای سوریه استفاده کرده است. این کشور از فنلاند و سوئد خواسته است در مقابل موافقت ترکیه باید لیست افراد تحت تعقیب آنکارا ساکن این دو کشور را تحویل دهند، تحریم تسلیحاتی علیه ترکیه را به سبب حمله ترکیه به کردهای سوریه در سال ۲۰۱۹ لغو کنند و از حمایت از برخی گروههای کردی در سوریه از جمله یگان های مدافع خلق و اداره خودگردان دست بردارند. سوئد از جمله کشورهایی است که با ایجاد دفتر نمایندگی اداره خودگردان کردی در سوریه در پایتخت این کشور موافقت کرده است.
کشور سوئد از جمله کشورهایی است که با اعزام هیئت های دیپلماتیک به شمال شرق سوریه و دعوت از برخی سیاستمداران کرد سوریه برای سفر به این کشور از کردهای سوریه حمایت کرده است. اما انتخابات ماه گذشته باعث تغییر دولت شد و دولت جدید که مخالف مهاجران است تمایل خود را برای اجرای خواسته های دولت ترکیه اعلام کرده است. توبیاس اولستروم، وزیر خارجه سوئد در اظهاراتی بی سابقه کردهای سوریه را به نزدیکی بیش از حد به پ.ک.ک، که از نظر آمریکا، اتحادیه اروپا و ترکیه یک سازمان ترویستی محسوب می شود، متهم کرد. او تاکید کرد کشورش از گروههای کرد سوریه فاصله خواهد گرفت.
بر اساس گزارش فایننشال تایمز، مقامات سازمان های کردی مستقر در سوئد ضمن ابراز نگرانی از این اقدام سوئد تصمیم دولت جدید این کشور به قبول درخواستهای ترکیه، سرسپردن این کشور به خواسته های این کشور و عدول از موازن دموکاسی خوانده اند.
اداره امور خارجی مدیریت خودگردان کردی در شمال شرق سوریه نیز با صدور بیانیه ای ضمن محکوم کردن تصمیم دولت جدید سوئد به قطع رابطه با سازمان های کردی در سوریه، آن را به زیان مبارزه با داعش دانسته است زیرا کردهای سوریه برای مقابله با داعش به نیابت از غرب، ۱۲۰۰۰ تن از نیروهای خود را از دست داده اند.
حزب سوسیال دموکرات سوئد که به لطف رای نمایندگان کرد پارلمان این کشور تا تابستان گذشته قدرت را در دست داشت، نیز تصمیم دولت جدید برای فاصله گرفتن از کردها و تمایل برای نزدیکی با دولت ترکیه را به باد انتقاد گرفته است.
برخی تحلیلگران سوئدی تاکید کرده اند فاصله گرفتن سوئد از کردها، به تنهایی برای جلب نظر موافق ترکیه در مسئله پیوستن این کشور به ناتو کافی نیست زیرا ترکیه خواهان استرداد کردهای ناراضی است اما دولت سوئد نمی تواند سیستم قضایی این کشور را وادار به این کار کند.
